Een open standaard is een standaard die publiek beschikbaar is. Iedereen mag de standaard gebruiken.
In het geval van pdf: Je mag bijvoorbeeld software ontwikkelen en verkopen waarmee je pdf’s kan maken die aan de open standaard voldoen. Een fabrikant van hulpapparatuur kan software maken die de standaard goed kan interpreteren. Een testtool kan gebruik maken van een standaard om hier zoveel mogelijk automatisch op te testen. Als vormgever ben je vrij om een pdf te maken die aan een standaard doet.
Doordat de standaard vastgelegd is, is het makkelijker om een pdf die je er mee maakt te gebruiken op verschillende platforms. Je beperkt het risico van een vendor lock-in, waarbij je bepaalde software wel moet gebruiken.
Open standaard hoeft niet gratis te zijn
Dit betekent niet dat het document met een open standaard gratis te verkrijgen is. De ontwikkeling van standaarden en het beheer ervan door de ISO (International Organization for Standardizaton) wordt onder andere betaald uit het verkopen van licenties voor een standaard.
Je hebt een standaard zelf in veel gevallen ook niet nodig om gebruik te maken van de standaard. Je kunt bijvoorbeeld software gebruiken om een pdf te maken die aan een bepaalde standaard voldoet zonder dat je de standaard bezit.
Als je zulke software wilt ontwikkelen om een pdf te maken of te veranderen, of als je een pdf wilt onderzoeken op conformiteit met de standaard, dan is het wel nodig om de standaard zelf te lezen.
De PDF Association heeft PDF 2.0 gratis ter beschikking gesteld. Ook zijn PDF/UA-1 en PDF/UA-2 nu gratis te downloaden. Deze vind je in de PDF/UA-bundel.
Niet alle pdf-versies zijn een open standaard.
Zo is PDF 1.4 geen open standaard. Een subset (een deel van de hoofdstandaard), is wel een open standaard: deze standaard heet PDF/A-1. Bijvoorbeeld bijlagen en transparantie zitten wel in PDF 1.4, maar kun je niet gebruiken als je een document wilt laten voldoen aan de standaard voor archivering, de subset, PDF/A-1. De ‘A’ in deze naam staat voor ‘Archive’.
Pas vanaf PDF 1.7 is de hele standaard 1 op 1 een ISO-standaard en een open standaard. Na PDF 1.7 volgde PDF 2.0. De standaarden PDF 1.7 en PDF 2.0 zijn dus open standaarden.
Samengevat
- PDF 1.4 is zelf geen open standaard. Een subset van de standaard voor archivering, PDF/A is wel een open standaard.
- PDF 1.7 en PDF 2.0 zijn versies van de PDF-standaard die wel open standaarden zijn.
- Andere versies van de PDF-standaard, zoals PDF 1.3 of PDF 1.5, zijn geen open standaard.
‘Backward compatible’
Je kunt een document dat als een van de eerdere pdf-versies is opgeslagen openen in nieuwe pdf-software. Alle eigenschappen van oude versies zitten ook in de nieuwe PDF-versies tot PDF-versie 1.7.
In PDF 2.0 zijn voor het eerst in de geschiedenis van het formaat een aantal eigenschappen van oudere versies niet opgenomen.
Aangegeven versienummer
Als je een pdf bekijkt dan kun je het versienummer opzoeken. Bijvoorbeeld in Acrobat Pro bij ‘Eigenschappen’. Het versienummer dat je ziet wil niet zeggen dat het niet aan een hogere versie van de standaard voldoet. Zo kan een pdf waarbij pdf-versie 1.5 staat best voldoen aan de open standaard PDF 1.7. Het kan zijn dat je alleen kenmerken gebruikt uit een lagere versie en dan hoeft het niet (automatisch) opgeslagen te worden als een hogere versie. Je kunt dus niet concluderen dat een pdf-versie 1.5 niet voldoet aan pdf 1.7. Dat kun je niet aan het versienummer aflezen.
Volgende artikel
Standaarden die uit een subset van een standaard bestaan